En dan nog maar een extra show-vakantie.
Eerder dit jaar kon u lezen dat ik na een paar jaar pauze met Ayla en Hilly op show-vakantie geweest ben. Omdat die vakantie goed bevallen was besloot ik om voor het najaar nog een show-vakantie naar Oostenrijk te plannen. Van 30 september tot en met 2 oktober waren er 3 CACIB-shows in Tulln Hilly werd ingeschreven in de Tussenklas en Ayla in de kampioensklas.
Met 4 honden op vakantie is niet handig dus werden op de maandag voor mijn reis naar Oostenrijk Astrid en Ruby naar hun “vaste” logeeradressen bij Sanne en Sara gebracht. Als eerste was Ruby aan de beurt. Maar natuurlijk is het niet “hond uit de auto, afleveren en doorrijden” maar even met de hele meute naar binnen en gezellig bijkletsen met Sanne.
Terwijl zowel Ruby als Ayla en Hilly zich goed vermaakten en thuis voelden, gaf Astrid duidelijk aan dat ze het er helemaal niet mee eens was en liefst zo snel mogelijk weg wilde. Het voelde daardoor eigenlijk niet echt goed dat ik Astrid niet mee zou nemen naar Oostenrijk. Op weg naar het logeeradres van Astrid lag er een steen in mijn maag. Maar bij aankomst bij Sara bleken mijn zorgen totaal ongegrond. Astrid was erg blij om op het voor haar vertrouwde adres te mogen logeren.
Dan op dinsdag een paar bezoekjes afleggen en koffers inpakken. En natuurlijk niet vergeten alle benodigde papieren van de honden klaar te leggen. En dan komt er die dag ineens een mail binnen van de ÖKV met de volgende inhoud:
Op de internationale drievoudige CACIB show in Tulln van 30 september tot 2 oktober 2022, gelden voor de tentoonstelling van rashonden – vergelijkbaar met Duitsland – door de autoriteit opgelegde strikte beperkingen en voorwaarde. Hierin wordt onder andere bepaald dat voor alle tentoongestelde honden bewijs van afwezigheid van welzijnsbeperkende fok-kenmerken.
Zie de opgestelde lijst “Gekwelde fokkenmerken bij onze huisdieren”(kantoor van de provincie Neder-Oostenrijk) en “Richtlijnen voor de beoordeling van gekwelde fokkenmerken bij honden (bestuursadviesraad)” en de bepalingen van de Oostenrijkse dierenwelzijnswet die moet worden nageleefd.
Er kan zeker van worden uitgegaan dat deze bevindingen door de autoriteiten zullen worden gecontroleerd en dat niet-aangifte zal worden bestraft met sancties. Daarom adviseert de Oostenrijkse Kennel Club (ÖKV) met klem om alleen honden te showen die aan de voorschriften voldoen. Dit heeft met name gevolgen voor de in de Dierenwelzijnswet genoemde kenmerken, zoals kortademigheid, haarloosheid, ontsteking van de huid en het bindvlies.
Als de resultaten niet worden gepresenteerd, is een tentoonstellingsverbod en sancties te verwachten en dit kan er ook toe leiden dat de betreffende honden door de autoriteiten in beslag worden genomen.
Gelieve de bijgevoegde exposantenbevestiging (zelfbevestiging) in te vullen, mee te nemen naar de beurs en te overhandigen aan het toelatingspersoneel bij de vaccinatiepascontrole.

Ik heb dit bericht gelezen maar niet de tijd genomen om de totale overzichten waar naar verwezen werd door te lezen. De genoemde eigen verklaringen heb ik geprint en ingevuld. De uitslagen van ECVO en PL van Ayla en Hilly heb ik ook geprint en dacht zo alles goed op orde te hebben.
Op woensdagochtend begon de reis naar het van de vorige reis al bekende hotel in Duitsland voor de 1e overnachting. Tot ongeveer 20 km voor de bestemming verliep de reis zeer voorspoedig. Maar omstreeks 16.00 uur sloot ik aan in een file die volgens de meldingen 12 km zou zijn. Na 3,5 uur filerijden waren we 4 km verder. Gelukkig was het mogelijk om daar een afrit te nemen en via een flinke omweg via kleine binnen weggetjes toch de bestemming te bereiken. Achteraf hoorde ik dat de file pas rond middernacht opgelost was.
De 2e reidag was er een met heel veel files maar gelukkig allemaal van redelijk korte lengte waardoor het wel mogelijk was om regelmatig even uit de auto te gaan en een stukje te lopen met mijn meiden.
Tegen de avond bereikten we het appartementencomplex waar ik een kamer gehuurd had. In het gebouw verbleven meerdere mensen die met hun honden deel zouden nemen aan de show in Tulln.
Rustig gesetteld in mijn kamer was er tijd om wat berichten uit mijn E-mail, Whatsapp en Messenger te lezen. Tot mijn grote schrik werd toen duidelijk dat de vaccinatieboekjes en gekopieerde ECVO en PL uitslagen niet voldoende waren om aan de strikte eisen te voldoen. In de (door mij niet gelezen) uitgebreide lijsten stond vermeld dat het voor de Dwergpinscher ook verplicht is om bewijs te overleggen dat de hond geen ademhalingsproblemen heeft en niet lijdt aan alopecia (kaalheidsziekte). In verband met de bijzondere situatie was het mogelijk om de inschrijving van de show te annuleren maar daar voelde ik eigenlijk niet zo veel voor. De eerste show zou op vrijdag pas in de middag beginnen. Dat betekende dat er nog wat tijd was om te proberen de benodigde bewijzen via een Oostenrijkse dierenarts te krijgen. Een aantal benaderde dierenartsen kon op zo’n korte termijn geen afspraak inplannen. Ik besloot dan maar zo brutaal te zijn om zonder afspraak bij een plaatselijke dierenkliniek binnen te lopen. Dit bleek een prima idee te zijn. Ik kwam terecht bij een kleine dierenkliniek waar 2 dierenartsen (moeder en dochter) praktijk hielden. Zij waren zelf ook in het bezit van een Dwergpinscher en een Praagse Rattler. Ayla en Hilly wisten hun harten te winnen en na grondig onderzoek en een knuffelpartij werden de vereiste gezondheidscertificaten opgesteld. Ik kon dus met een gerust hart deel nemen aan de shows.
Achteraf gezien had ik die certificaten niet nodig gehad omdat er bij de Dwergpinschers niet gecontroleerd is. Bij enkele andere rassen is wel gecontroleerd en zijn er inderdaad ook enkele honden in beslag genomen. Aan de ontbrekende nummers in de catalogus was te zien dat een groot aantal deelnemers gebruik gemaakt had van de mogelijkheid om hun inschrijving te annuleren. Enkele rassen ontbraken zelfs helemaal omdat het voor hen onmogelijk was om aan de eisen voor de betreffende rassen te voldoen.
Ondanks dat er ook bij de Dwergpinschers enkele inschrijvingen geannuleerd waren, was er nog een behoorlijk aantal deelnemers. Mijn beide meiden behaalden hele mooie resultaten. Vooral kleine Hilly deed het erg goed.

Dag 1. Keurmeester Ing. Hans Bierwolf. Ingeschreven 4 reuen en 12 teven.
Ayla v. Tilburgs Roem in de Kampioensklas 1 Uitmuntend CACA
Hilly v. Tilburgs Roem in de Tussenklas 1 Uitmuntend CACA en CACIB en BOS.

Dag 2. Keurmeester Paula Heikkinen-Lehkonen Ingeschreven 4 reuen en 9 teven.
Ayla v. Tilburgs Roem in de Kampioensklas 2 Uitmuntend res. CACA.
Hilly v. Tilburgs Roem in de Tussenklas 1 Uitmuntend CACA Res CACIB.

Dag 3. Keurmeester Günther Ehrenreich Ingeschreven 6 reuen en 12 teven.
Ayla v. Tilburgs Roem in de Kampioensklas 2 Uitmuntend res. CACA.
Hilly v. Tilburgs Roem in de Tussenklas 1 Uitmuntend CACA Res CACIB.

De dag na de show was een rustig vakantiedagje waarop ik via wat toeristische routes en fijne tussenstops arriveerde bij een fijne B&B locatie waar ook een prima wandelroute was.
En dan op dinsdag weer terug naar huis en onderweg zowel Astrid als Ruby weer ophalen.

Inmiddels ben ik de show-vakanties voor het komende jaar al weer aan het plannen.
In ieder geval eind mei naar de Europese show in Denemarken. En dan in juli of september weer naar Oostenrijk.

Ine Hartgers-Wagener