V.F.L.D.

Nadat ik al een aantal keren niet kon keuren vanwege andere verplichtingen was het voor dit jaar dan toch eindelijk gelukt. Ik verheugde me er erg op en was verheugd met de grote inschrijvingen namelijk 15 Oostenrijkse Pinschers en 33 Dwergpinschers. Helaas op deze show geen Affenpinschers ter keuring aangeboden. Jammer, het lijkt wel of dit ras van de aardbodem verdwenen is in Nederland. Dit heeft natuurlijk te maken met de kortsnuiten problematiek die op dit moment gaande is.
Door de datum in het jaar werd de show gehouden in een sporthal en dit had tot effect dat het geluid van de viervoeters alleen maar versterkt werd. Ik moet zeggen het was een oorverdovend geluid wat deze viervoeters kunnen produceren.
Nogmaals wil ik mijn ringpersoneel Eugenie en Jo Lahaye en Ton v.d. Wijngaard bedanken voor hun hulp in de ring.
De dag verliep verder rustig en ik had voldoende tijd om mijn plaatsingen toe te lichten aan de exposanten. Het laten zien van de tanden was voor velen nogal een “dingetje”. Ik zou graag de exposanten willen adviseren om niet zomaar voor de eerste keer in de ring te komen maar probeer eerst wat ringtrainingen waar ze de “trucjes” van het vak leren. Een hond goed voorbrengen valt niet altijd mee en dat hangt natuurlijk af van de hond zelf en de handler. Zelfs ik heb nu een hond die zich niet makkelijk laat showen omdat ze hyperactief is. Dus dan ziet u maar ook een “die-hard” heeft het niet altijd in de hand.
De kwaliteit van de honden viel niet tegen maar zeker bij de reuen van de dwergpinschers is de maat/hoogte toch wel een groot aandachtspunt. Helaas staat er in de standaard dat als de hoogte boven de 32 cm bedraagt dit diskwalificerend is. Dit heb ik niet gedaan maar wel een kwalificatie lager. Bij de teven was dit totaal geen probleem.
Verder viel mij op dat er nogal wat terugkerende fouten waren bij de honden.
Laten we beginnen met wat mij opviel bij de Oostenrijkers:
vaak geen typische hoofden, oren waren veelal niet goed gedragen en soms wat laag aangezet, veel los vel rond de nek en vaak keelhuid, weinig voorborst, hele zwakke bovenbelijningen, haast geen ribwelving, vaak geen stokhaar maar een langere vacht, geen uitgrijpend gangwerk, soms te gereserveerd. Wel hadden ze allemaal een goede krachtige bespiering wat toch altijd een goed teken is betreffende de beweging die de honden krijgen.
Vervolgens zien we een aantal van deze fouten ook terug bij de dwergpinschers:
soms te weinig parallellisme in het hoofd en soms wat te korte hoofden en kortere halzen, niet de typische aflopende bovenbelijning, enigen hadden te weinig borstdiepte en velen hadden te weinig of geen voorborst, sommigen konden betere verhoudingen (hoogte-lengte) hebben, meesten hadden voldoende of net voldoende boekingen in de achterhand, soms kon het karakter wat aangenamer. Ook hier was de juiste bespiering aanwezig bij de overgrote meerderheid en werden ze bijna allemaal in de juiste conditie geshowd.
Het was een genoegen om zoveel honden in de ring te hebben en mensen u gaat allemaal met in uw ogen de “liefste” naar huis. Showen is leuk maar het is maar een kleine periode in een hondenleven en zeer zeker niet het belangrijkste.
Ik wens u allemaal fijne feestdagen en een gezond 2023.

Andre van den Broek